συνεχίζω να ταξιδεύω, όλο και πιό μακριά
και τώρα μοιάζω εγώ ο ίδιος ξένος στον εαυτό μου
και όλα όσα κάνω δείχνουν ότι δεν είμαι εγώ, αλλά κάποιος άλλος.
Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι την πατρίδα μου,
περνάω από άλλη μια πόλη μέσα στη νύχτα,
δεν είναι αστείο πως κάτι σου λείπει μόνο αν το χάσεις?
η καρδιά μου βρίσκεται εκεί και εκεί θα παραμείνει μέχρι την τελευταία μου μέρα στη ζωή...
Πρέπει να το καταλάβεις:
Μην χάνεις το χρόνο σου ψάχνοντας τα χρόνια που έχασες.
Ύψωσε το ανάστημά σου και κάνε το βήμα παραπέρα
και κατάλαβε επιτέλους πως ζείς στα χρυσά χρόνια!
Ενώ είχα τόσο χρόνο, είσαι ακόμα στο μυαλό μου
δεν μπορώ να απαλυνω τον πόνο τόσο εύκολα
όταν δεν μπορείς να βρεις τις σωστές λέξεις,
είναι δύσκολο να ανταπεξέλθεις στη ζωή για άλλη μια μέρα
και αυτό με κάνει να θέλω να κλάψω και να σηκώσω τα χέρια μου ψηλά στον ουρανό....
Like, Like, LIKE LEME! :D
ΑπάντησηΔιαγραφή