Ή οπως ολοι τον ξερουμε, Νικος Ξυλουρης.
Στις 8 Φεβρουαριου συμπληρώθηκαν 31 χρονια απο την ημερα που η πιο καθαρη φωνη της Κρητης σιγησε.
Γεννημενος το 1936 στα Ανωγεια του Ρεθυμνου, όλα ξεκινησαν γι'αυτον οταν ειδε σε ηλικια 5 χρονων τους Γερμανους να καινε το χωριο του, τραυμα που τον συνοδευσε ολη του την ζωη. Αλλωστε ηταν παιδακι ακομα οταν πηρε την πρωτη του λυρα. Μολις 17 χρονων ξεκιναει για το Ηρακλειο Αθήνας οπου θα ερθει αντιμετωπος με την Ευρωπαικη μουσικη. Μετα απο μια οικονομικα δυσκολη παραμονη στην Αθηνα (και εχοντας παντρευτει) μετακομιζει στο Ηρακλειο Κρητης.
Σιγα σιγα οι Κρητικοι τον συμπαθουν και τον στηριζουν, ενω αυτος ξεκινα τις ηχογραφησεις δισκων 45 στροφων. Αποκτα 2 παιδια (το Γιωργο και τη Ρηνιω) και κερδιζει το 1ο βραβειο στο φεστιβαλ μουσικης του Σαν Ρεμο οταν χρησιμοποιώντας τη λυρα του επαιξε συρτακι. Παραλληλα ανοιγει το κεντρο διασκεδασης "Ερωτοκριτος"
Σε ενα γαμηλιο γλεντι τον ακουει να τραγουδα ο Τακης Λαμπροπουλος (τοτε διευθυντης της Columbia Records) και στελνει μια ηχογραφημενη κασσετα στον διεθνους φημης μουσικο-συνθετη Σταυρο Ξαρχακο. Απο εκει γνωρισε αλλωστε και τον Γιαννη Μαρκοπουλο, μια λαμπρη συνεργασια που ξεκινησε με τους δισκους "Χρονικο" και "Ριζιτικα".
Η χουντα φερνει μεγαλες αλλαγες στη ζωη του καθως γινεται η φωνη-συμβολο μιας νεας γενιας ετοιμη για αντιδραση. Φερνει αναστατωση στο δικτατορικο καθεστως οταν ολοι σιγοψυθιριζουν τραγουδια οπως: "Μπηκαν στην πολη οι οχτροι" "Η μπαλαντα του Κυρ-Μεντιου" "Χιλια μυρια κυματα"
Πανω στο απωγειο της καριερας του τον χτυπαει ο καρκινος. Δεν αποθαρυννεται καθως γι'αυτον ηταν ακομα μια μαχη που επρεπε να δωσει. Ακολουθει ανιση μαχη με πολλαπλες εγχειρησεις που δυστυχως την χανει. Το τελος τον βρισκει στο Νοσοκομειο Πειραιως οπου σφαδαζει απο τους πονους λογω μεταστασης στον εγκεφαλο.
Τις τελευταιες του στιγμες επιλεγει να μεινει μονος στο δωματιο (ισως δεν ηθελε να τον δουν να λυγιζει) και λεγεται οτι τον ακουσαν αντρικια και καθαρια να φωναζει στον κοσμο το τελευταιο του τραγουδι: Αγριμια κι Αγριμακια μου!!!
Στις 8 Φεβρουαριου συμπληρώθηκαν 31 χρονια απο την ημερα που η πιο καθαρη φωνη της Κρητης σιγησε.
Γεννημενος το 1936 στα Ανωγεια του Ρεθυμνου, όλα ξεκινησαν γι'αυτον οταν ειδε σε ηλικια 5 χρονων τους Γερμανους να καινε το χωριο του, τραυμα που τον συνοδευσε ολη του την ζωη. Αλλωστε ηταν παιδακι ακομα οταν πηρε την πρωτη του λυρα. Μολις 17 χρονων ξεκιναει για το Ηρακλειο Αθήνας οπου θα ερθει αντιμετωπος με την Ευρωπαικη μουσικη. Μετα απο μια οικονομικα δυσκολη παραμονη στην Αθηνα (και εχοντας παντρευτει) μετακομιζει στο Ηρακλειο Κρητης.
Σιγα σιγα οι Κρητικοι τον συμπαθουν και τον στηριζουν, ενω αυτος ξεκινα τις ηχογραφησεις δισκων 45 στροφων. Αποκτα 2 παιδια (το Γιωργο και τη Ρηνιω) και κερδιζει το 1ο βραβειο στο φεστιβαλ μουσικης του Σαν Ρεμο οταν χρησιμοποιώντας τη λυρα του επαιξε συρτακι. Παραλληλα ανοιγει το κεντρο διασκεδασης "Ερωτοκριτος"
Σε ενα γαμηλιο γλεντι τον ακουει να τραγουδα ο Τακης Λαμπροπουλος (τοτε διευθυντης της Columbia Records) και στελνει μια ηχογραφημενη κασσετα στον διεθνους φημης μουσικο-συνθετη Σταυρο Ξαρχακο. Απο εκει γνωρισε αλλωστε και τον Γιαννη Μαρκοπουλο, μια λαμπρη συνεργασια που ξεκινησε με τους δισκους "Χρονικο" και "Ριζιτικα".
Η χουντα φερνει μεγαλες αλλαγες στη ζωη του καθως γινεται η φωνη-συμβολο μιας νεας γενιας ετοιμη για αντιδραση. Φερνει αναστατωση στο δικτατορικο καθεστως οταν ολοι σιγοψυθιριζουν τραγουδια οπως: "Μπηκαν στην πολη οι οχτροι" "Η μπαλαντα του Κυρ-Μεντιου" "Χιλια μυρια κυματα"
Πανω στο απωγειο της καριερας του τον χτυπαει ο καρκινος. Δεν αποθαρυννεται καθως γι'αυτον ηταν ακομα μια μαχη που επρεπε να δωσει. Ακολουθει ανιση μαχη με πολλαπλες εγχειρησεις που δυστυχως την χανει. Το τελος τον βρισκει στο Νοσοκομειο Πειραιως οπου σφαδαζει απο τους πονους λογω μεταστασης στον εγκεφαλο.
Τις τελευταιες του στιγμες επιλεγει να μεινει μονος στο δωματιο (ισως δεν ηθελε να τον δουν να λυγιζει) και λεγεται οτι τον ακουσαν αντρικια και καθαρια να φωναζει στον κοσμο το τελευταιο του τραγουδι: Αγριμια κι Αγριμακια μου!!!
As requested by ΑντιΔράστης
and written by Infojunkie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου