Σελίδες

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

5 Βιντεοπαιχνίδια Που Ευτυχώς Δεν Τα Κατάφεραν

Για να φτιαχτεί ένα βιντεοπαιχνίδι χρειάζονται χρήματα και ώρες δουλείας και πολλές φορές όλα πάνε χαμένα όταν όλο το project ακυρώνεται.
Παρ' όλα αυτά ορίστε κάποια παραδείγματα που δεν είναι και τόσο άδικο να συμβεί αυτό!

5. Το Waterworld της Sega Genesis!
Η ταινία Waterworld έχασε τόσα εκατομμύρια δολλάρια που θα ήταν φτηνότερο και λιγότερο ντροπιαστικό αν ο Kevin Costner είχε ξοδέψει 100.000.000 δολάρια για να αγοράσει το νέο DVD της Τζούλιας!
Η ταινία έγινε βιντεοπαιχνίδι για το Super Nintendo, ένα παιχνίδι που θεωρήθηκε λιγότερο διασκεδαστικό από το να παίζεις με τα εικονίδια στην επιφάνεια εργασίας σου!
Βγήκε επίσης και για το Virtual Boy, αλλά εκεί δεν είχε τόση επιτυχία....Μάλιστα, θεωρείται σήμερα σαν ένας τρόπος να πεις σε έναν υπολογιστή να πάει να μαμηθεί σε γλώσσα μηχανής!!!
Τελικά, αφού έφτιαξαν από τη χειρότερη ταινία το χειρότερο παιχνίδι στο χειρότερο ηλεκτρονικό σύστημα, η έκδοσή του ακυρώθηκε! Ευτυχώς!
Αποστολή σου ήταν να σκοτώσεις ακίνδυνα τζετ-σκι από το ιστιοφόρο σου μέχρι να βγει το μήνυμα ότι όλοι οι κακοί είναι νεκροί.
Στη συνέχεια βουτάς στο νερό με σκοπό να ανακαλύψεις θησαυρούς με μόνιμο κίνδυνο να κολλήσει το σώμα σου κάπου χωρίς προφανή λόγο, αλλά κινείσαι τόσο αργά που δεν ξέρεις αν θα προλάβεις να βγεις στη επιφάνεια ή θα πεθάνεις μέσα στο νερό από γειρατιά!!!

Για να γίνει το παιχνίδι λίγο πιο ''ενδιαφέρον'', σημειώνουμε ότι τίποτα δεν ενδιαφέρεται να μας σκοτώσει!
Ακόμα και το  να δω Patty μου ακούγεται πιο ενδιαφέρον από αυτό το παιχνίδι...





4. Rap Basketball της Nintendo!
Το τι είναι ακριβώς το Rap Basketball είναι δύσκολο να εξηγηθεί, αλλά θα δώ τι μπορώ να κάνω: ήταν μια προσπάθεια να ενωθεί το ραπ με το μπάσκετ!!!
Αφου το ξεκαθαρίσαμε αυτό, να πούμε ότι σκοπός του παιχνιδιού ήταν να οδηγήσεις rappers χωρίς καθόλου εμπειρία στο άθλημα, να γίνουν σταρ!
Πριν κάνουν συμφωνία με κάποιον γνωστό rapper, η εταιρία ανακοίνωσε το τέλος του παιχνιδιού, ένα άδοξο και απότομο τελος...(χεχεχε)
Το παιχνίδι είχε ολοκληρωθεί ως το σημείο όπου επέλεγες έναν από τέσσερις ολόιδιους χαρακτήρες, ντρίμπλαρες, σούταρες και... αυτά!!!!
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι πήγε τόση δουλειά χαμένη(!)
Το 1995 η εταιρία Mandigo προσπάθησε να αντιγράψει αυτή την υπέροχη ιδέα και δημιούργησε το Rap Jam: Volume 1.
Στο παιχνίδι αυτό είδαμε μπασκετμπολίστες διεθνούς φήμης, όπως η Queen Latifah, ο House of Pain και ο Coolio. Η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη που ποτέ δεν είδαμε το Volume 2....!



3.Το Baby's Day Out (Sega Genesis)
Η ομώνυμη ταινία αφορούσε ένα μωρό που μπουσουλούσε μόνο του μέσα στην πόλη.
Στο παιχνίδι παρ' όλα αυτά δεν κινείς το μωρό, αλλά ένα poltergeist που βοηθά ένα μωρό που κινείται μόνο του, να φτάσει στο στόχο του!

Στην αρχή κάθε επιπέδου το μωρό βρίσκεται μέσα σε ένα κλειστό χώρο που εμείς πρέπει να σπάσουμε και στη συνέχεια να του ανοίξουμε πόρτες, να το κάνουμε να κατέβει σκάλες ή να το αφήσουμε να πέσει από κάποιο ύψος!!!
Είναι το είδος παιχνιδιού που οι Κινέζες μητέρες θα θεωρούσαν ''φυσιολογική παιδική εκπαίδευση''!!!
Τελικά όμως δεν έχει κ μεγάλη σημασία το που θα οδηγήσουμε το μωρό αφού με τις τόσες πτώσεις από τεράστιο ύψος, το σίγουρο ελιναι ότι θα καταλήξει μέσα σε ένα σκουπιδοτενεκέ! Και το μωρό και το...παιχνίδι!!!


2.Το Socks the Cat Rocks the Hill (Super Nintendo)
Το Socks the Cat Rocks the Hil είναι ένα παιχνίδι βασισμένο στη γάτα του Clinton (δεν κάνω πλάκα) και στη προσπάθεια της να κρύψει κωδικούς πυροδότησης πυρινικών βομβών από κακούς πρώην προέδρους της Αμερικής!!!!!

Σχεδιάστηκε, αν και ποτέ δεν βγήκε στην αγορά, από την Kaneko γιατί όταν θέλεις να κάνεις πολιτική σάτιρα στις ΗΠΑ με λίγη πυρηνική φαρσοκωμωδία, τι το καλύτερο από τους Γιαπωνέζους..?
Παράξενη επιλογή για κατοικίδιο η γάτα πάντως, από κάποιον που ήταν ο ισχυρότερος άνθρωπος στον πλανήτη, που έβαζε πούρα δεν ξέρω κ εγώ που και άφηνε άσπρους λεκέδες δεξιά και αριστερά!
Στο κάτω κάτω είναι ένα ζώο που δονέιται στη αγκαλιά σου όταν το χαϊδεύεις!
Ακόμα και το Nintendo Power, το περιοδικό που θεωρούσε πραγματικό αριστούργημα ακόμα και τη μεγαλύτερη μαλακία, αρκεί να παιζόταν σε κονσόλα της Nintendo, έγραψε για το παιχνίδι ότι του άρεσαν τα πάντα σε αυτό, εκτός από το παιχνίδι το ίδιο!!!


1.Το Penn & Teller's Smoke and Mirrors (SegaCD)
Αυτό ήταν μια σειρά από πολλά minigames τα οποία μάλλον είχαν σαν σκοπό να σε κάνουν να τσακωθείς με τους φίλους ή να τρελαθεις, παρά να διασκεδάσεις!
Για παράγειγμα το Mofo the Psychic Gorilla στο οποίο έπρεπε να πείσεις έναν άλλο παίκτη ότι ο γορίλας στην οθόνη μπορούσε να διαβάσει τη σκέψη του.
Αυτό το κάνεις αφου πρώτα διαβάσεις ενα manual 6 σελίδων. Στη συνέχεια ζητάς από ο φίλο σου να διαλλέξει ένα φύλλο από μια τράπουλα (η οποία πωλούνταν ξεχωριστά από το παιχνίδι), κρυφοκοιτάς (!) το φύλλο του, πατάς κάποια κουμπιά στο χειριστήριό του με το προσχημα ότι τον βοηθάς και... ταταν!!!!!
Αν το κάνεις σωστά ο γορίλας θα σου πει το σωστό φύλλο και εσύ λογικά θα καταλήξεις με μαυρισμένο μάτι για το χρόνο που έφαγες στο φίλο σου!
Αν και τώρα που το σκέφτομαι, μαλλον το παιχνίδι δεν προχώρησε γιατί όσοι είχα την κονσόλα Sega CDφίλους, μάλλον δεν είχαν και τοοοοοοόσους φίλους......
Το Smoke and Mirrors είναι πιο γνωστό για ένα άλλο παιχνίδι, το Desert Bus, που αποτελεί σαρκαστική απάντηση στην τότε απαγόρευση των βίαιων παιχνιδιών!
Το λέει το όνομά του, οδηγείς στην έρημο με κάπου 70 ΧΜ/Ω από το Tuscon στο Vegas! Το ταξίδι διαρκεί 8 ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ώρες και αν κανεις λάθος ξεκινάς από την Α Ρ Χ Η !!!!!!
Αν τελειώσεις αυτο το ψυχοφθόρο ταξίδι κερδίζεις 0000000001 πόντους και την ευκαιρία να κάνεις τον ίδιο δρόμο προς τα πίσω.....!!!!!!
Κι όμως, αυτό το παιχνίδι ήταν πιο διασκεδαστικό από το Waterworld!!!!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου